ანა გზირიშვილი - გასასვლელი

30 სექტემბერი - 16 ნოემბერი, 2025

გალერეა ართბითი წარმოგიდგენთ ანა გზირიშვილის პერსონალურ გამოფენას ‘გასასვლელი’, რომელიც აერთიანებს სხვადასხვა მედიუმში შესრულებულ ნამუშევრებს: ტყავის სკულპტურებს, მეორადი მასალებისგან შექმნილ სივრცით ინსტალაციასა და ვიდეონამუშევარს.  ჰიბრიდული ფორმების მეშვეობით ხელოვანი იკვლევს ლიმინარულ სივრცეებს — გარდამავალ ზონებს, სადაც სხეულის, ფსიქიკისა და  ყოფნა/არყოფნის (presence/absence) ურთიერთმიმართება ხილულ ფორმას იძენს.

გამოფენის კონცეპტუალური მხარე დაკავშირებულია ფრანგი ფსიქოანალიტიკოსი დიდიე ანზიესის ‘კანის-ეგოს’ (skin-ego) კონცეფციასთან, რომლის მიხედვითაც კანი არა მხოლოდ ბიოლოგიური გარსია, არამედ ფსიქიკური მემბრანაც — ერთდროულად დამცავი და მგრძნობიარე ზედაპირი, რომელზეც ილექება როგორც ფიზიკური, ისე ემოციური გამოცდილება. ამ იდეის მატერიალური და ვიზუალური ფორმა გზირიშვილის ნამუშევრებში არყოფნის (absence) ნიშნით ვლინდება — კვალის სახით, რომელიც მეხსიერებაში ილექება და ტრანსფორმირდება.

ეს ხედვა სივრცეში ხორციელდება ინსტალაციის სახით, რომელიც აგებულია დიაგონალურად და ვერტიკალურად განლაგებული, მეორადი ხის ელემენტებისგან. კონსტრუქცია უშუალოდ ერწყმის სივრცის არქიტექტურულ ჩარჩოს, არღვევს მის ბუნებრივ მიმართულებას და გარდაქმნის მოძრაობის დინებას. დაზიანებულ ზედაპირზე გადაჭიმული თეთრი ქსოვილი ფუნქციონირებს როგორც მყიფე საფარი — ‘კანის’ მსგავსი, რომელიც ერთდროულად ფარავს და ამჟღავნებს შიდა სტრუქტურას. ზედაპირი თეთრი ნაჭრით შეფუთულია, რაც მას ზრუნვისა და დაცულობის ჟესტად აქცევს. ამავე დროს ეს სტრუქტურა კრავს სხვადასხვა ობიექტებს ერთ საერთო სივრცეში და აკავშირებს მათ გარემოსთან.  ამ ურთიერთობის შედეგად, სივრცის მონაკვეთი იქცევა ლიმინალურ ზონად — ფიზიკურ და სიმბოლურ ‘გასასვლელად’.

ინსტალაციაში გამოკვეთილი კონცეპტები ახალ ფორმას იძენს  სკულპტურურ ფორმებში. ობიექტებში ტყავის ყალიბის ტექნიკით მეორდება შეფუთვის აქტი რომელიც ერთდროულად იცავს და ფორმას აძლევს. ტყავი აქ კანის მეტაფორაა: დამუშავებული, დაჭიმული და ჩამოშლილი — სხეული, რომელიც დროთა განმავლობაში იტვირთება ემოციური და ფიზიკური გამოცდილებით და მათ კვალს საკუთარ ზედაპირზე ინახავს.

ვიდეონამუშევარი ‘გასავლელი’ გამოფენის კონცეპტუალურ ხაზს აფართოვებს და მას მოძრავ გამოსახულებაში თარგმნის. პროექცია სიზმრისეული და მირაჟული გამოსახულებების კვლევის სივრცედ იქცევა.

როგორც დიდიე ანზიე და ჟან გილომენი აღნიშნავენ, სიზმარი შეიძლება გაგებული იქნას როგორც თხელი მემბრანა — ფირი, რომელიც ფსიქიკას იცავს დღის და ღამის ნარჩენებისგან, შთანთქავს შთაბეჭდილებებს და მათ ერთიან სიბრტყეზე აქცევს. ამგვარად, სიზმარი განსხვავდება ‘კანის-ეგოსგან’: თუ კანის-ეგო შიდა და გარე რეალობას ჰყოფს, სიზმრის მემბრანა მათ შორის სხვაობას აქრობს და ერთ მთლიან ზედაპირზე აქცევს.

გზირიშვილის ვიდეო ამ კონცეფციას ციფრულ მედიუმში თარგმნის, სადაც პროექცია თავად იქცევა მემბრანად. გამოსახულება დროებით კვალს ტოვებს კედელზე, თუმცა იმავდროულად ინარჩუნებს გაქრობის შესაძლებლობას და იმეორებს სიზმრის ეფემერულ სტრუქტურას.

ანა გზირიშვილი (1992, თბილისი, საქართველო) მულტიმედია არტისტია, რომელიც ბერლინსა და თბილისში მუშაობს. იგი DAAD-ის სტიპენდიანტია და პროფესორ ჰიტო შტეიერლის ხელმძღვანელობით დაამთავრა ბერლინის ხელოვნების სკოლა (UDK) ახალი მედიისა და ფილმების მიმართულებით.

ანა გზირიშვილის ექსპერიმენტული პრაქტიკა მოიცავს სხვადასხვა მედიუმს, დაწყებული ფილმიდან და ლინზაზე დაფუძნებული ხელოვნებიდან – მუსიკამდე, ბეჭდურ ნამუშევრებსა და კომპიუტერულ გრაფიკამდე, ნახატებიდან პოეზიამდე და კითხვით პერფორმანსებამდე. მისი შემოქმედებითი პრაქტიკა კონცენტრირდება ობიექტებზე,, ადგილებსა და ნარატივებს შორის არსებულ სივრცეებსა და შეერთების წერტილებზე მათი დაშლისა და ხელახალი კონტექსტუალიზაციის გზით.

გზირიშვილი ხშირად მუშაობს ისეთ თემებზე, როგორიცაა გარდამავალი მდგომარეობები, ცირკულაცია და გადაადგილება. ობიექტებისა და კონტექსტების ფიზიკური და არამატერიალური დაშლა-გადაწყობის გზით  და აკვირდება კავშირებს, შეუსაბამობებსა და ჰიბრიდულ ფორმებს, რომლებიც ამ პროცესებიდან იბადება.

მისი ნამუშევრები გამოფენილია როგორც საქართველოში, ისე საერთაშორისო მასშტაბით, მათ შორის: West den Haag-ში (ნიდერლანდები), გალერეა „ართბითში“ (თბილისი), LC Queisser-ში (თბილისი), Kristina Kite Gallery-ში (ლოს-ანჯელესი, აშშ), MAXXI — თანამედროვე ხელოვნების ეროვნულ მუზეუმში (რომი, იტალია) და Kopavogur-ის ხელოვნების მუზეუმში (რეიკიავიკი, ისლანდია).

ხელოვანმა ახლახან დაასრულა რეზიდენცია Gasworks-ში (ლონდონი) და 2026 წელს იგეგმება მისი პერსონალური გამოფენა SculptureCenter-ში (ნიუ-იორკი, აშშ), In Practice-ის სერიის ფარგლებში.